Vandaag. Ergens op het internet. Een tekstje: ‘Those who do not believe in magic will never find it‘. Het kwartje viel. Dát was het dus geweest. Magic…
Ik dacht terug aan dat ene moment. Ik met mijn telefoon in de hand. Enthousiast bellend met m’n lief. Op de parkeerplaats. Voor de Plus. Of all places…’Erik’, zei ik. ‘Ik weet het! Ik weet nu welk diertje op de hoed van ons meisje moet komen’.
Met z’n tweetjes waren we het logo voor Momentjes van Geluk aan het ontwerpen. Het meisje van ons logo hadden we al in onze fantasie gevonden. Ze had iets. Iets betoverends. Misschien doordat ze de kleine dingen in het leven zo ving en koesterde? Dat ze het leven wilde vieren in wel een miljoen kleine Momentjes van Geluk? Ze was om van te houden. Zelfs al kende je haar maar een ieniemienie beetje… Zo’n meisje gun je een beste vriendje. Een vriendje waar ze haar geluk in het leven mee zou kunnen delen. Geluk was voor haar namelijk niet iets dat je voor jezelf hield. Geluk was iets dat je het liefst ook terug zag bij de ander. Een mondhoek, die omhoog krult tot een glimlach. Ogen, die twinkelen van plezier. Een hand, in iemands ander hand, die zegt ‘ik ben blij dat jij er bent’.
‘Maar wie zou haar beste vriendje dan kunnen zijn?’, vroegen we ons af. Een diertje misschien? Die mee zou kunnen reizen op haar grote hoed? Hoe fijn was dat! Als Assepoester dieren als beste vriendjes kon hebben, dan zij toch zeker ook? Maar toen dus de vraag. Wélk diertje dan? Een vogeltje was cute maar hmmm, niet meer zo origineel. En origineel zijn vinden we juist leuk. Dus dat vogeltje? Die vloog aan ons voorbij.
En toen bedacht ik het me.
Een eekhoorntje zien… Een glimp van dat grappige diertje met z’n vrolijke staart. En dan zeggen ‘Kijk daar! Een eekhoorntje!’ Van zo’n moment worden we toch allemaal even heel blij? En dat zei ik dus ook zo tegen m’n lief, enthousiast gillend aan de telefoon. Op de parkeerplaats. Voor die Plus.
En toen gebeurde hét… Terwijl ik dus, zoals vrouwen dat nu eenmaal kunnen, aan één stuk door aan het ratelen was, voelde ik opeens wat aan m’n schoen. Iets knabbelen, knagen… Ik keek naar beneden en zag nog nét… De krulstaart van een allerschattigst eekhoorntje. Op dat moment gilde ik natuurlijk nog harder door de telefoon. ‘Erik! Er zit zomaar een eekhoorntje aan m’n voet!’ en Erik zei: ‘Echt waar? Terwijl we het er nét over hebben??? Zó veel toeval bestaat niet. Een eekhoorntje voor ons logo? Het moet zo zijn!’
En mocht je dit verhaal toch wat ongeloofwaardig vinden…? Bedenk dan: ‘Those who do not believe in magic will never find it…’
Sharine Cohen
Momentjes van Geluk
Gratis e-book ‘De betekenis van toeval’
In dit gratis e-book lees je over de betekenis van de verschillende levels van toeval. Meld je aan en je ontvangt ook mijn inspiratiemail.
Laat je verwonderen!
Geef een reactie